صدای زیبای دور دست (دورتر از دست!؟ دور از دست؟!) نمدونم

یا راهی خواهم یافت یا راهی خواهم ساخت

این میتونست کوچیک ترین اثر از من توی زندگی خودم باشه

که نشد:D مسخره 

تغییر در هزار توی داستان زندگی 

و چقدر زود دیر میشه قبل از اینکه بخوای کاری کنی یا 

اصلاً انگار زندگی همین لحظه های کوتاه تغییره 

10 سال میگذره بر میگردی به نقطه ی تغییر 

پس گرفتن چیزایی که از کف دادی و شاید که نه حتماً دیگه خبری ازشون نیست

جوونی و سادگی و خوشگلی 

:D 

تازه میفهمی باید بدون روتوش باشی

اصلاً زندگی بدون ویرایش قشنگه

باید خودت باشی 

که ده سال دیگه که رسیدی به لحظه ی تغییر بگی خوبه باز نقش خودمو بازی کردم 

شعر خودمو گفتم 

هرچند چرت و پرت 

هرچند هجو و مجو

دنیا مال ماست دیب گله داره

سفیدی پادشاست دیب گله داره

عه

پس باز شد کپی که 

اصلاً واقعاً کی پدید آورنده ی کیه؟

ما شرایط رو درست می کنیم؟

یا خودمون زاییده ی شرایطیم؟

عجیبه که همه چیز به لحظه بنده 

به لحظه گره خورده

این هزار توی پیچاپیچ

همینش قشنگش کرده 

قابل پیش بینی و 

در عین حال غیر قابل پیش بینی

چرا؟ اینطوری نوشتم!! مگه شعر گفتم:D

از دست این شرایط لعنتی

بدون ویرایش عهع 

سقف کوتاه آرزوهای من

صدای زیبای دور دست (دورتر از دست!؟ دور از دست؟!) نمدونم

سینه گنجشکی را نشانه گرفته بودم که عاشق تو شدم